DE GELUKKIGE KLAS BEGINT BIJ DE LEERKRACHT
Dit boek gaat over de gelukkige groep. Over het verlangen om als groepsleider het
verschil te kunnen maken voor de kinderen die aan ons toevertrouwd zijn.
Dit boek gaat over het goed doen, ook in de ogen van het kind.
Met dit boek willen we laten zien hoe het zou kunnen, niet hoe het zou moeten. We hopen
dat onze verhalen en ervaringen anderen inspireren om te werken aan een gelukkige
groep. Want dat gunnen we ieder kind én iedere groepsleider. Een groep waarin iedereen
zich veilig voelt, waarin iedereen gezien wordt. Een groep die zich kenmerkt door
onderling respect en waar je opgevangen wordt als het even niet gaat. Zo’n groep is een
gelukkige groep.
Ben je enthousiast geworden na het lezen van dit boek en zou je heel graag ondersteuning willen in de wijze waarop je de inhoud van het boek in de praktijk kunt brengen. HetKan! verzorgt opleidingen, coaching en teamtrainingen over ' de gelukkige groep'. Neem contact met ons op om de mogelijkheden te verkennen!
Het inspiratieboek voor de gelukkige klas is een boek vol praktische tips en voorbeelden van de gelukkige klas. Een boek vol verhalen over de gelukkige klas, vanuit verschillende invalshoeken belicht.
Maar bovenal is het een boek met uitdagingen om zelf mee aan de slag te gaan. Om samen met jouw groep te gaan werken aan de gelukkige groep.
Een gelukkige groep begint bij de leerkracht. Bij de leerkracht die bereid is om model te staan voor de manier waarop er met elkaar wordt omgegaan. Een leerkracht die kritisch naar zichzelf kijkt en bereid is zijn eigen rol en handelen onder de loep te nemen. We zullen in dit boek uitgebreid stilstaan bij onze overwegingen en die van onze inspiratiebronnen. Omdat volgens ons in deze overwegingen de weg naar de gelukkige klas besloten ligt
Luc Stevens zegt het volgende over ons boek:
Zelden heb ik een boek gelezen dat zo dicht bij de levendige, maar ook ingewikkelde onderwijspraktijk staat als dit boek. En even zelden een boek dat die praktijk met groter vertrouwen en opgewektheid tegemoet treedt. Het geheim hiervan zit ‘m in het grote respect van de auteurs voor kinderen en voor wat zij van een leraar vragen: relatie. Op elke bladzijde proef je het typisch relationele karakter van onderwijswerk en lees je de overtuigende voorbeelden dat, als dit in orde is, je bergen kan verzetten met je klas. Tegelijk is het zeker geen boek dat de praktijk eenvoudiger maakt of rooskleuriger voorstelt dan deze is. Zoals in het gewone dagelijkse leven doet zich in een klas van alles voor, maar de vraag is hoe je daarnaar kijkt. Dat is geen vraag naar een competentie, maar naar wie je als leraar bent en waarin je gelooft. Dat is het waar kinderen eerst en vooral naar kijken: naar wie je bent en of je ook in hen gelooft.
Zelden heb ik ook een boek gelezen waarvan je willekeurig elke bladzijde kan openslaan en meteen kan gaan lezen. Je wordt meteen in de uitdaging van de praktijk van alledag getrokken, of het nu een didactisch probleem is, een lastig voorval of een pedagogisch dilemma. Van elke bladzijde kan je leren of krijg je iets mee om over na te denken. Niet zomaar. De auteurs laten je weten wie hun inspiratie- of krachtbronnen zijn, hun goede voorbeelden, hoe ze daar hun houvast vinden en hoe ze vandaaruit hun werk verantwoorden. Zo is het ook een boek geworden dat je na lezing bij de hand houdt om inspiratie op te doen als het werk even zwaar valt of als je even niet weet waar te beginnen met het oplossen van een probleem.
Een wonderlijk veelzijdig, opgewekt en tegelijk goed doordacht praktijkboek. Een prestatie.
Luc Stevens
Peter Heerschop zegt het volgende over ons boek:
Geluk in het onderwijs
Het gaat er wel om, maar het wordt nooit zo beschreven.
Iedereen wil gelukkig worden, of in elk geval zo gelukkig mogelijk.
Maar als het gaat over onderwijs staan er in de beleidsplannen veel eerder kreten als ‘denken vanuit het kind’, ‘de kwaliteit van het lesgeven’ en ‘aandacht voor ieders talent’. Bij de uitwerking daarvan wordt er wel altijd rekening gehouden met het afsluitende toetsmoment, dat voor iedereen hetzelfde is.
Volgzaamheid is in deze vorm belangrijker dan geluk.
Terwijl school de ideale plek is om gelukkig te kunnen worden.
Er is heel veel onderzoek gedaan naar geluk. Er zijn heel veel verschillende uitkomsten. Maar over een paar factoren zijn de wetenschappers het eens.
Mensen worden gelukkig als ze voelen dat ze zelf – een beetje – controle hebben over de situatie, als ze iets moeilijks moeten doen dat wel haalbaar is, als ze vrijwillig iets voor een ander doen, en vooral als ze zich verbonden voelen met iemand.
Vooral dat laatste. Het gaat om de verbinding. Het gevoel dat je ergens bij hoort. Dat je met elkaar iets meemaakt, met elkaar iets oplost. Dat je een belangrijk deel van het geheel bent. Dat je ertoe doet!
En dat je begrijpt waarom je ertoe doet.
Mijn pedagogiekleraar op de ALO leerde ons altijd: ‘Elke houding is verhouding’.
Hoe jij in de situatie staat bepaalt mede hoe anderen daarin staan.
Wat je krijgt hangt af van wat je geeft.
Uitdaging maakt nieuwsgierig.
Oprechte aandacht ook.
‘Geluk’ klinkt altijd als ‘met vrolijke kleding huppelen in het bos.’
Maar het is veel meer. Het is namelijk waar het echt om gaat.
Dat is een keihard feit.
Fijn dat er dit boek is. Vanuit liefde – direct toepasbaar.
Peter Heerschop
