Terug naar het aanbod.

IK WIL SPELEN! Het jonge kind binnen het jenaplanconcept

Als jij jouw onderbouwkinderen een omgeving gunt waar spelen en leren onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn, dan is dit een aanbod voor jou.

IK WIL SPELEN! het jonge kind binnen het jenaplanconcept.

HetKan! ontwikkelde 10 Ankers die je houvast bieden om met jouw mogelijkheden, binnen jouw praktijk 'IK WIL SPELEN' vorm te geven. We bekijken samen met jou (en je collega's) op welke wijze je werkt en zou willen werken. Samen verkennen we op welke wijze jij aan de slag zou willen.

Indien gewenst, laten we je kennis maken met onze 10 Ankers en dagen je uit er je eigen route mee te bepalen.

De 10 Ankers van HetKan!

HetKan! onderzocht welke factoren bij het werken met het jonge kind een cruciale rol spelen en ontwikkelde 10 Ankers die houvast bieden om verder op onderzoek te gaan. In dit aanbod staat het jenaplanconcept en het jonge kind centraal. De Ankers kunnen je daarin ondersteunen. Ze dagen je uit na te denken over de onderliggende uitgangspunten en deze te concretiseren in je eigen praktijk.

De 10 Ankers:

Uitgaan van de drie pedagogen:
1. het kind en de ander
2. de volwassene
3. de ruimte
Uitgaan van het competente kind
Vraag het de kinderen
Inspelen op kinderen
Kennis over ontwikkeling
Een uitdaging versus een opdracht
Procesgericht versus productgericht
Documenteren/rapportage
Kijken achter het gedrag
De verwondering in ere houden

Door Annerieke Boland, Lector Jonge kind, Hogeschool iPabo:

Jonge kinderen hebben een eigen manier van leren. Ze spelen. Ze spelen niet omdat ze willen leren, maar ze spelen omdat ze nieuwsgierig zijn naar de wereld. Als kinderen zich veilig voelen, zet nieuwsgierigheid aan tot dóen; tot er naartoe gaan, tot pakken, voelen, uitproberen, veranderen, opnieuw doen, opnieuw anders doen. Spelen is niet alleen exploreren. Spelen is ook expressie. Kinderen die spelen brengen in volle overgave hun indrukken van de wereld tot uitdrukking, op hun eigen unieke manier.

Als kinderen spelen, zijn ze voortdurend in interactie met hun omgeving; met de materialen, met andere kinderen en met de volwassene. Juist die interactie zorgt ervoor dat nieuwe werelden worden aangeboord. Samen sla je makkelijker nieuwe paden in of gebeurt er iets onvoorspelbaars. In het samen handelen en praten ontstaat nieuw en uniek spel en ontwikkelt zich gezamenlijke betekenisverlening aan de ervaringen die in het spel worden opgedaan.

Kinderen hebben recht op spelen. Toch komt het spel van jonge kinderen de laatste decennia te vaak in de verdrukking op school en binnen de kinderopvang, of heeft de leerkracht of pedagogisch medewerker er weinig aandacht voor. Dat is een gemiste kans, want het spel is de plek waar het kind zichzelf laat kennen en zichzelf leert kennen; maar het heeft daarbij wel behoefte aan de open blik van de groepsleider die het kind vertelt dat het welkom is. Het spel is de plek waar het kind zichzelf uitdaagt; het heeft daarbij behoefte aan een groepsleider die steeds nieuwe werelden binnen handbereik brengt. Het spel is de plek waarin alle vaardigheden die nodig zijn voor het leven, in samenhang voorkomen, omdat spel over het leven zelf gaat. Maar het kind heeft wel behoefte aan nabijheid van de groepsleider, bij de drempels en hobbels die het neemt in zijn spel.

Gelukkig zijn er steeds meer groepsleiders die de waarde van spel voor jonge kinderen inzien en het spel centraler willen zetten in hun begeleiding. In Ik wil spelen vinden groepsleiders daar concrete handvatten voor, zowel binnen als buiten de context van het Jenaplanconcept. De auteurs delen gul vanuit hun grote deskundigheid en ervaring met jonge kinderen. Het boek ademt respect voor het jonge kind en is zo inspirerend dat ook de groepsleider denkt: Ik wil spelen!

Klik hier voor informatie over de opleiding die wij ook als teamtraject aanbieden module 1

Klik hier voor informatie over de opleiding die wij ook als teamtraject aanbieden module 2

Klik hier voor de verschillende vormen waarop wij
'IK WIL SPELEN! aanbieden.

BewarenBewaren